Οικιακή οικονομία στη πράξη.

Κάθε Σάββατο πηγαίνω στη τοπική λαϊκή και ψωνίζω τα λαχανικά της επόμενης εβδομάδας. Πριν όμως ετοιμάσω τη λίστα των αγορών, για λόγους οικιακής οικονομίας, κάνω ένα προσεκτικό έλεγχο στο ψυγείο για να δω τα υπόλοιπα. Όμως αυτή τη φορά δεν πρόσεξα τα υπόλοιπα με αποτέλεσμα να έχω στο ψυγείο μια μικρή μελιτζάνα και ένα κολοκυθάκι που δύσκολα θα μπορούσαν να μου δώσουν κάποιο γεύμα.

Πως γίνεται αυτό;

Και όμως μπορούν. Σίγουρα δεν φτάνουν για μπριάμ ή τουρλού αλλά ούτε και για ομελέτα με λαχανικά (μιας και δεν είχα αυγά). Μπορούσαν όμως να γίνουν μια πολύ ωραία σάλτσα για μακαρόνια ή ακόμα καλύτερα να φτιάξω ένα πολύ ωραίο κριθαράκι λαχανικών.

Δεν μου πήρε παραπάνω από 30 λεπτά να το ετοιμάσω. Περίπου ο ίδιος χρόνος που θα χρειαζόταν για να φθάσει στη πόρτα μου το delivery. Και όχι δεν θα ακολουθήσει κάποιο κήρυγμα για σωστή διατροφή και αποφυγή του φαγητού από έξω. Αντίθετα θα σας θυμίσω μια ακόμα φορά ότι το μεγάλο πρόβλημα στις μέρες μας είναι η σπατάλη τροφίμων. Αυτό που καθημερινά γίνεται σε όλο το Δυτικό και δυστυχώς και στον αναπτυσσόμενο κόσμο.

Σπατάλη τροφής

• Μεγάλες ποσότητες τροφίμων δεν φτάνουν καν στο τραπέζι μας. Είτε γιατί χάνονται στη διαδρομή από το χωράφι μέχρι την προθήκη του καταστήματος είτε γιατί απλά το αγοράζουμε και το ξεχνάμε στο ψυγείο μας ή το ντουλάπι μας. Θα μου πείτε τώρα, ένα κολοκυθάκι και μια μελιτζάνα είναι το πρόβλημα;
• Στις ΗΠΑ, έως και το 40% του συνόλου των τροφίμων που παράγονται δεν καταναλώνονται και περίπου το 95% των απορριπτόμενων τροφίμων καταλήγει σε χωματερές. Είναι το μεγαλύτερο συστατικό των αστικών στερεών αποβλήτων με ποσοστό 21%.
• Το 2014, παρήχθησαν περισσότεροι από 38 εκατομμύρια τόνοι αποβλήτων τροφίμων, με μόνο το 5% να εκτρέπεται από τους χώρους υγειονομικής ταφής και τους αποτεφρωτήρες για κομποστοποίηση.
• Η αποσύνθεση των αποβλήτων τροφίμων παράγει μεθάνιο, ένα ισχυρό αέριο του θερμοκηπίου που συμβάλλει στην υπερθέρμανση του πλανήτη. Παγκοσμίως, το ένα τρίτο των παραγόμενων τροφίμων πετιέται αφάγωτο, προκαλώντας αυξημένη επιβάρυνση στο περιβάλλον.
• Υπολογίζεται ότι η μείωση των απορριμμάτων τροφίμων κατά 15% θα μπορούσε να θρέψει περισσότερους από 25 εκατομμύρια Αμερικανούς κάθε χρόνο.
• Η ΕΕ σπαταλά περισσότερα τρόφιμα από όσα εισάγει, βλάπτοντας την επισιτιστική ασφάλεια της ΕΕ εν μέσω της κρίσης του κόστους ζωής.

Το κόστος

Το 2021, η ΕΕ εισήγαγε σχεδόν 138 εκατομμύρια τόνους γεωργικών προϊόντων, με κόστος 150 δισεκατομμύρια ευρώ. Ταυτόχρονα, εκτιμάται ότι η ΕΕ σπαταλά 153,5 εκατομμύρια τόνους τροφίμων κάθε χρόνο, αριθμός σχεδόν διπλάσιος από τις προηγούμενες εκτιμήσεις.

Η σπατάλη τροφίμων κοστίζει στις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά της ΕΕ περίπου 143 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως και προκαλεί τουλάχιστον το 6% των συνολικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου της ΕΕ. Εκτιμάται ότι το 20% της παραγωγής τροφίμων στην ΕΕ σπαταλιέται σήμερα.

Λοιπόν εσείς τι θα κάνετε με το δικό σας κολοκυθάκι και μελιτζάνα στο βάθος του ψυγείου σας;