Θα τα καταφέρουμε αυτή τη βδομάδα;

Πάντα όταν κλείνει μια συνεδρία, απευθύνω στους διαιτώμενους την ίδια ερώτηση; Θα τα καταφέρουμε αυτή τη βδομάδα;

Μερικές φορές, ακούω ενστάσεις της τελευταίας στιγμής. Μικρές αμφιβολίες ή δεύτερες σκέψεις. Τότε μαζί επανασχεδιάζουμε το πρόγραμμα.

Άλλες πιο πολλές φορές ακούω το “θα το προσπαθήσω”. Ομολογώ ότι είναι μια απάντηση που με κάνει να αισθανθώ άβολα. Νιώθω μια αμφιβολία από το συνομιλητή μου. Ένα μετέωρο βήμα. Κάτι να τον κρατά σε στάση αναμονής.

Άλλες φορές μέσα από μια ολιγόλεπτη συζήτηση επανακαθορίζουμε το στόχο της εβδομάδας (ανεξάρτητα από τα κιλά). Άλλες φορές πηγαίνουμε στη πρώτη περίπτωση και επανασχεδιάζουμε τη στρατηγική μας αλλά και το πρόγραμμα διατροφής.

Αυτή η περίπτωση

Σε αυτή τη περίπτωση, της συγκεκριμένης φίλης ΠΑΝΤΑ άκουγα το “Πάμε και θα τα καταφέρουμε”. Ακόμα και όταν τελικά οι συνθήκες ήταν τέτοιες που ανέτρεπαν ή εμπόδιζαν την προσπάθειά της.

Πάντα αντλούσε το θετικό μήνυμα από την εβδομάδα. Είτε διαβάζοντας τα λάθη της, είτε εντοπίζοντας τις παραλείψεις της είτε ακόμα βρίσκοντας τα θετικά σημεία που κατέκτησε.

Πάντα όμως “Πάμε και θα τα καταφέρουμε”. Κάνοντας μικρά σταθερά βήματα βελτίωσης. Χωρίς άγχος για ρεκόρ στη ζυγαριά αλλά μόνο για προσωπική διατροφική εξέλιξη.

Και κάπως έτσι στη πορεία έβαλε ΚΑΙ την άσκηση και ήρθε αυτό το όμορφο αποτέλεσμα.