Παιγνίδια του εγκέφαλου

 - Άρθρα

Όλο και περισσότερες μελέτες φέρνουν στην επιφάνεια, τον ρόλο του εγκέφαλου στην διαδικασία λήψης του φαγητού.

Όλο και περισσότερες μελέτες φέρνουν στην επιφάνεια, τον ρόλο του εγκέφαλου στην διαδικασία λήψης του φαγητού. Όχι μόνο αναδεικνύοντας την μετα-γευματική του λειτουργία αλλά και δείχνοντας το πώς κτίζετε αυτό που απλά λέμε εθισμός στο φαγητό.

Σε μελέτη που έγινε από το University of Southern California USC εξετάστηκε ο μηχανισμός μέσα από τον οποίο όχι η κατανάλωση της τροφής αλλά και η προβολή εικόνων τροφών (γλυκών ή αλμυρών) σχετίζεται με την λειτουργία του εγκεφάλου. Για τον σκοπό αυτό υποβλήθηκαν σε μαγνητική τομογραφία 13 Ισπανόφωνες γυναίκες.

Στην πρώτη φάση της έρευνας οι γυναίκες έβλεπαν εικόνες από φαγητά και γλυκίσματα υψηλών θερμίδων αλλά και ολιγοθερμιδικά. Οι μαγνητικές τομογραφίες έδειξαν διέγερση συγκεκριμένων περιοχών του εγκεφάλου όταν οι γυναίκες έβλεπαν τις τροφές υψηλών θερμίδων. Αφού αξιολόγησαν την πείνα που ένιωθαν σε μία κλίμακα από το 1 έως το 10 έλαβαν σε διαφορετικούς χρόνους ποσότητα γλυκόζης ή φρουκτόζης ισοδύναμη με αυτήν που περιέχεται σε ένα αναψυκτικό. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι εξεταζόμενες περιοχές του εγκεφάλου διεγέρθηκαν πάλι αλλά και προς έκπληξη των ερευνητών η νέα βαθμολόγηση της πείνας που έδωσαν ήταν μεγαλύτερη ειδικότερα για αλμυρά φαγητά. Ένα ακόμα σημαντικό εύρημα ήταν ότι μεγαλύτερη αύξηση του συναισθήματος πείνας προκαλούσε η φρουκτόζη έναντι της γλυκόζης.

Κάποια συμπεράσματα

Μοιάζει λοιπόν να είναι καταδικασμένος κανείς γιατί όχι μόνο η θέαση της τροφής αυξάνει την όρεξη, αλλά και η κατανάλωσή της την διεγείρει. Και σαν να μην έφτανε αυτό στα παιγνίδια που παίζει ο εγκέφαλος με το φαγητό και τη όρεξη, μπερδεύεται και η γεύση. Τα αποτελέσματα μελέτης που έγινε υπό τον Johannes le Coutre στο Nestlé Research Center στην Ελβετία, έδειξε ότι η γεύση είναι καλύτερη ανάλογα με το τι βλέπουμε.

Οι εξεταζόμενοι σε αυτή τη μελέτη ενώ κατανάλωναν το φαγητό τους έβλεπαν εικόνες ζυμαρικών ή πίτσας ή τροφών πλούσιων σε θερμίδες αλλά και εικόνες ολιγοθερμιδικών τροφών.

Θα μπορούσε κανείς να δει την θετική πλευρά του ζητήματος και να επιχειρηματολογήσει λέγοντας ότι η καλή εμφάνιση του φαγητού θα μπορούσε να το κάνει πιο προσιτό σε παιδιά. Όμως από την άλλη και με δεδομένο ότι ήδη ο εγκέφαλος έχει κάνει το δικό του παιγνίδι και ήδη έχει «διεγερθεί» με την εικόνα του λιπαρού φαγητού, η γεύση σαν αίσθηση γίνεται ακόμα πιο έντονη κάνοντας την τροφή πιο επιθυμητή.

Και σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω μελέτη που δημοσιεύτηκε στο American Journal of Clinical Nutrition έρχεται να δείξει τον μηχανισμό της εξάρτησης σε συγκεκριμένες τροφές που αναπτύσσεται με την κατανάλωση της τροφής.

Τι λένε οι επιστήμονες

Σύμφωνα με τον υπεύθυνο της έρευνας Dr David Ludwig σε ομάδα 12 υπέρβαρων ή παχύσαρκων αντρών δόθηκαν ροφήματα τύπου Milkshake με ίδιο θερμιδικό περιεχόμενο, και οργανοληπτικά χαρακτηριστικά. Η διαφορά υπήρχε στον περιεχόμενο υδατάνθρακα. Στην μία υποομάδα ήταν υδατάνθρακας υψηλού γλυκαιμικού δείκτη και στην άλλη χαμηλού. Η ομάδα που κατανάλωσε το ρόφημα με τον υδατάνθρακα υψηλού γλυκαιμικού δείκτη σύντομα αναζήτησε παρόμοια τροφή.

Μπορεί όλα αυτά να δείχνουν έως ένα βαθμό ότι κάθε προσπάθεια για απώλεια βάρους είναι μάταιη. Μιας και ο εγκέφαλός μας είναι αυτός που «σαμποτάρει» την προσπάθεια. Και όμως η λύση βρίσκεται στο ίδιο σημείο… στο μυαλό. Όχι σαν όργανο ή άθροισμα βιοχημικών λειτουργιών αλλά σαν συνείδηση. Γιατί όλα τα παραπάνω έχουν μία αρχή και ένα τέλος. Τον ίδιο τον άνθρωπο.

Πηγή

Kathrin Ohla, Ulrike Toepel, Johannes le Coutre, Julie Hudry. Visual-Gustatory Interaction: Orbitofrontal and Insular Cortices Mediate the Effect of High-Calorie Visual Food Cues on Taste Pleasantness. PLoS ONE, 2012; 7 (3): e32434 DOI: 10.1371/journal.pone.0032434

Recommended Posts

Start typing and press Enter to search