Εστιάζοντας στο στόχο και όχι στα προβλήματα
Ένα ακόμα παράδειγμα διατροφικής παρέμβασης είναι και αυτό της φίλης Ελένης. Εργαζόμενη μητέρα 2 παιδιών με πυκνό πρόγραμμα δραστηριοτήτων αλλά και με αυξημένες επαγγελματικές υποχρεώσεις.
Περνούσαν τα χρόνια και έβλεπε τα κιλά να αυξάνουν χωρίς να μπορεί να αλλάξει κάτι. Οι προσπάθειες στο παρελθόν βασίζονταν σε δίαιτες που έπαιρνε από φίλες ή από γνωστούς. Όμως πάντοτε κατέληγε να κάνει περίπου δίαιτα μιας και κανένα από τα προγράμματα που είχε στα χέρια της δεν ήταν συμβατό με την καθημερινότητά της.
Σχεδιάσαμε ξανά από το μηδέν το πρόγραμμα διατροφής βασισμένο στην ρολόι της ημέρας της και ψάξαμε να βρούμε εκείνα τα σημεία στα οποία θα μπορούσαμε να κάνουμε πραγματικές διαφοροποιήσεις τέτοιες που να φέρουν κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα. Εστιάσαμε στο στόχο και όχι στα προβλήματα. Ψάξαμε δηλαδή να βρούμε τι θέλουμε να κάνουμε και όχι ποιοι μας εμποδίζει. Γιατί καταλήγοντας στο τι θέλουμε να πετύχουμε, χωρίς να είναι μαγικό, αναδύθηκαν από μόνες τους οι λύσεις και οι επιλογές.
Βάλαμε σαν στόχο τα πολλά μικρά γεύματα έτσι ώστε να μπορέσει να καλύψει την επιθυμία της για φαγητό. Σταματήσαμε να θεωρούμε τα γεύματα που δεδομένα σαν κάτι που γίνεται σε μία στιγμή και τους δώσαμε χρόνο. Για παράδειγμα άρχισε το πρωινό της με ένα φρούτο στο σπίτι και κατέληγε να απολαμβάνει το τοστάκι της στη δουλειά μόλις έφτανε.
Θέλαμε να καταναλώνει τρία φρούτα την ημέρα και ορίσαμε πότε μπορεί να τα βάλει. Έτσι μετά το καφέ στη δουλειά απολαμβάνει το δεύτερο της φρούτο και το απόγευμα ενώ περιμένει τα παιδιά να τελειώσω τις δραστηριότητές τους πρωί το τρίτο φρούτο της ημέρας.
Από την άλλη βρήκαμε τρόπο να τρώει την σαλάτα της. Ξεκινάει το φαγητό της μόνο όταν καταναλώσει το 1/3 της σαλάτας που της αναλογεί. Η έκπληξη είναι ότι την μιμούνται τα παιδιά της.
Όσο για τη δραστηριότητα; Ο χρόνος αναμονής των παιδιών από τις δραστηριότητές πλέον δεν είναι μέσα στο αυτοκίνητο αλλά κάνοντας ένα μακρινό περίπατο απολαμβάνοντας το φρούτο της και την αγαπημένη της μουσική.
